Το γεφύρι του Αμουρίου που συνέδεε το χωριό με την γειτονική Μαγούλα είναι το πρώτο γεφύρι που μπορεί να επισκεφτεί κάποιος, φιλοξενούμενος και από την Ομάδα Πεζοπορίας του χωριού, που διανύει αρκετά χιλιόμετρα, γνωρίζοντας τον τόπο και τα μέρη καταγωγής της, ενώ υπάρχει και η τοποθεσία «Παλιοχώρια» που ήταν τα πρώτα χωράφια των Αμουριωτών.

Επίσης στην τοποθεσία «Στάση» και λίγο πιο πάνω υπάρχει και το σωζόμενο μέχρι σήμερα δεύτερο γεφύρι του χωριού με την ονομασία «Γιοφύρι» σε μια περιοχή όπου υπάρχουν περιμετρικά μέχρι και το Βρυζόστι και το Δομένικο πάρα πολλά γεφύρια…με τα αποτυπώματά τους, να χάνονται στις πλαγιές του Τυρνάβου…
Ο πετρόμυλος και οι δριστέλλες θυμίζουν σε όλους την ιστορία του χωριού και πως ξεκίνησε να γίνεται γνωστό…

Τέλος υπάρχει και η τοποθεσία «Γυαλί», όπου εκεί καθάριζαν και ξέπλεναν τα χέρια τους οι Αμουριώτες από τα καμμένα λάδια και κατευθείαν, όπως μας εξιστορούν τα χέρια τους καθάριζαν…
Το «νερό-γυαλί» συντελούσε ένα μικρό-παράξενο…θαύμα! Στην πεδιάδα της Ποταμιάς, οι κάτοικοί του χωριού, ασχολούνται κυρίως με την καλλιέργεια καπνού καθώς και με την καλλιέργεια σιτηρών και δημητριακών.

Οι ταβέρνες και τα καφενεία του χωριού είναι πάντα έτοιμα να προσφέρουν εκλεκτό τσίπουρο και ντόπιους μερακλίδικους μεζέδες.
Ένα από τα ωραία χόμπι τους, είναι και το ψάρεμα ενώ υπάρχουν αμμορυχεία και στις πιο κοντινές αποστάσεις του Αμουρίου, στα σύνορα με χωριά όπως η Μαγούλα και το Πραιτώρι.